زرد،
تلنگر سرد پاییزی است ،
بر پیکر نحیف گیاه .
و نوای خش خش ،
از این سپس از تبار خرد شدن برگ های خشکیده نیست،
زیر پای دلباختگان جوان ،
که تانگوی مرد فراشی است ،
با جاروی ترکه ای در بر ،
به یاد آورد جشن مهرگان نیاکان.
زرد تلنگر سرد پاییزی است
بر پیکر تمامی جانداران.
تا به سبز اندر آیی ،
در این بزم شبانه ،
نظاره گر در میانگان باش....