دست نوشته های یک نفر

مطرب گورخانه به شهر اندر چه می کند ,زیر دریچه های بی گناهی؟!

دست نوشته های یک نفر

مطرب گورخانه به شهر اندر چه می کند ,زیر دریچه های بی گناهی؟!

مجادله دلفینانه

یک شب...

جانوری هوشیار در گوشم گفت:

      ما هرآنچه باید ،  

                         یافتیم  و  رفتیم.

      تو بمان و دنیای پر از نفت کش هایت .

 

در جواب می شد گفت:

     ما هم بسیار یافتیم اما....

                      بایست ماند،                                     

                      و از خوبیها لذت برد .  

شرایط بدتری هم هست ،

                            شاید زندگی در دلفیناریوم...       

 

 

روابط

 

 

و تکرار خاطره ها اینبار ،

تجسم خالی پوشالی است گُر گرفته از آتش هوس.

لهیب معجزت یاران اینک آری تنوره ای است،

                                                         سوزان.

و خرده نانهای زیر پا ،

                         ما حصل از این دست عشقهای فروزان.

 

از چرکآب دروغ خیس که می شوی ،

                                            تازه،

                                            جهنم اطرافت را در میآبی..... 

 

تفکر

 

تالاب ذهن ؛

و پرواز همیشگی اردکهای وحشی.

هر از چند ،گاهی تک قویی سپید،

بی هیچ دلیلی شاید،

و یگانه تخمی  مخلخل،

سپس کوچ سالیانه ، 

     واز دوباره سرنوشتی نامعلوم 

       از برای تک جوجه تنها....

 

 

 

پ.ن.:این روزها زیاد رو به راه نبودم . همه به خاطر رفتارهای بدم ببخشید.

دو رباعی

از داغ و فراق روزگاران جستیم              از باده شیرین سخنان سر مستیم  

گرهر نفسی به تلخ کامی بگذشت            بگذار که بگذرد که ما بگذشتیم 

  

                                         *******  

عیدی است که انگارنه انگارعیداست        چون پیله بید بر نهالی بید است  

سخت است تحمل جدایی اما             افسانه ابر را سپس خورشید است  

 

  

 

پ.ن.: بعد از یکی دو ماه دوری با رباعی برگشتم ... سال نوتون مبارک